wstawianie stylów
formularze
Stosowanie formularzy na stronie umożliwia zebranie informacji oraz ułatwia komunikację z użytkownikami.
STRUKTURA FORMULARZA
* - adres e-mail, ścieżka dostępu do skryptu
WYSYŁANIE POCZTY
Aby wysłać wiadomość ze strony w poleceniu action należy podać adres e-mail oraz określić metodę:
- method="post" (wysyłamy)
- method="get" (pobieramy)
RODZAJE PÓL FORMULARZA
- pole tekstowe
- pole opcji
- pole wyboru
- obszar tekstowy
- lista wyboru
- hasło
- wysyłanie
- czyszczenie zawartości
- przycisk
POLE TEKSTOWE
Pole tekstowe określamy za pomocą input.
- type - typ pola
- name - nazwa powinna być inna dla każdego pola
Formatowanie pola tekstowego.
- size - rozmiar pola
- maxlength - maksymalna ilość znaków
POLE OPCJI
Pole opcji ustalamy za pomocą typu radio.
- type - typ pola
- name - nazwa powinna być inna dla każdego pola
- value - wartość inna dla każdej odpowiedzi
Przycisk typu radio umożliwia zaznaczenie jednej opcji.
POLE WYBORU
Pole wyboru ustalamy za pomocą typu checkbox.
- type - typ pola
- name - nazwa powinna być inna dla każdego pola
- value - wartość inna dla każdej odpowiedzi
Przycisk typu checkbox umożliwia zaznaczenie wielu opcji.
OBSZAR TEKSTOWY
Obszar tekstowy ustalamy za pomocą text-area.
LISTA WYBORU
Listę wyboru ustalamy za pomocą select.
- Lista rozwijana
- Lista z możliwością zaznaczenia kilku opcji
HASŁO
Hasło ustalamy za pomocą typu password.
WYSYŁANIE
Wysyłanie ustalamy za pomocą typu submit.
CZYSZCZENIE ZAWARTOŚCI
Czyszczenie zawartości ustalamy za pomocą typu reset.
PRZYCISK
Przycisk ustalamy za pomocą button. W odróżnieniu od dwóch powyższych sposobów daje więcej możliwości sformatowania jego wyglądu.
Typy przycisku:
- button - domyślny
- submit - wysyłanie
- reset - kasowanie
Poniżej przykład przycisku obrazkowego.
multimedia
Jak dodać multimedia do html:
<embed src="/ścieżka dostępu do pliku" width="x" height="y">
Natomiast "x" oznacza szerokość w pikselach, a "y" wysokość wyświetlanego obrazu wtyczki (ang. plug-in), czyli okna na stronie w którym odtwarzany będzie plik. Jeśli nie podamy rozmiarów obrazu wtyczki, może on przyjąć wielkość, która nie pasuje do wymiarów pliku! Rozmiary zależą również od posiadanej przez użytkownika wtyczki.
Polecenie <embed>
jest przydatne jeśli chcemy wstawić na stronę jeden z plików multimedialnych:
- *.wav - plik dźwiękowy typu "wav"
- *.mid - plik dźwiękowy typu "midi"
- *.avi - plik typu "avi"
- *.ra - plik Real Audio Player
- *.mp3 - plik dźwiękowy typu "mp3" (MPEG Layer-3)
- *.mpeg - plik typu "mpeg"
- *.mov - plik typu "mov"
- *.asf - plik typu "asf"
- i inne
Polecenie to współpracuje z różnymi wtyczkami, dzięki którym teoretycznie może odtwarzać nowe formaty plików multimedialnych. Wtyczka (czyli plug-in) to specjalny niewielki program, który można doinstalować do przeglądarki, zwiększając jej możliwości. Po wywołaniu polecenia, wprost na stronie powinno zostać wyświetlone okno (o podanych rozmiarach), w którym będzie odtwarzany wskazany plik.
Należy pamiętać, że pliki multimedialne mają zwykle duże rozmiary, dlatego najlepiej na początku strony umieścić tekst, a dopiero na końcu polecenie <embed>
. W takim przypadku w pierwszej kolejności wczyta się tekst.
Polecenie <embed>
sprawia wiele kłopotów nawet w przeglądarkach, które je interpretują! Ponadto należy pamiętać, że pliki multimedialne mają zwykle bardzo duże rozmiary, a więc wczytywanie takiej strony w Internecie, może trwać potwornie długo!
Możliwe jest również bezpośrednie osadzenie na stronie dokumentu PDF. Jest to format, który stał się powszechnym standardem publikacji elektronicznych. Umożliwia m.in. różnorodne formatowanie tekstu, wstawianie grafiki i inne. Dokumenty PDF można stworzyć np. przy użyciu programu wbudowanego w pakiet biurowy WordPerfect Office 2000, natomiast aby przeglądać pliki PDF, trzeba dysponować darmowym programem Adobe Reader.
Aby można było osadzić na stronie WWW plik PDF, użytkownik oglądający nasz serwis musi mieć zainstalowany program Adobe Reader.
Dodatkowo należy pamiętać o podaniu rozmiarów obiektu EMBED (atrybuty width="..."
oraz height="..."
), ponieważ jeśli tego nie zrobimy, w MSIE otrzymamy zbyt małe okienko (uniemożliwiające czytanie), natomiast w Netscape Navigatorze trzeba będzie kliknąć prawym przyciskiem myszki i wybrać polecenie "Open".
odsyłacze
Praktycznie na każdej stronie WWW spotyka się odsyłacze (inaczej: odnośniki lub hiperłącza). Najczęściej stanowi je specjalnie wyróżniony krótki tekst (lub obrazek), po kliknięciu którego, następuje przeniesienie do innej strony. Tak jak każda książka składa się z rozdziałów, tak samo serwisy internetowe składają się zwykle z podstron. Każda podstrona jest osobnym plikiem HTML (z rozszerzeniem *.html lub *.htm) i zawiera treść, która dość znacznie różni się tematycznie od pozostałych (tworzy się ją w taki sam sposób jak stronę główną). Taka organizacja ułatwia użytkownikowi nawigację oraz zapobiega niepotrzebnemu wczytywaniu całego serwisu od razu (co trwałoby prawdopodobnie bardzo długo). Umieszczenie wszystkiego w jednym pliku (index.html), absolutnie nie jest wskazane (chyba że Twoja strona jest naprawdę krótka)!
Aby umożliwić użytkownikowi swobodne przechodzenie pomiędzy podstronami naszego serwisu, trzeba je w jakiś sposób połączyć między sobą. Należy umieścić w wybranym miejscu odsyłacze do wszystkich podstron. Zwykle przeznacza się na to osobną stronę, która stanowi spis treści i zawiera ułożone kolejno odsyłacze do wszystkich podstron serwisu.
Składnia odsyłacza do podstrony (w obrębie tego samego serwisu) jest następująca:
<a href="/względna ścieżka dostępu do podstrony">opis odsyłacza</a>
Natomiast zamiast: "opis odsyłacza", należy wpisać krótki tekst, który pojawi się na ekranie i po kliknięciu którego nastąpi przejście do podanej podstrony (adres strony jest widoczny tylko w pasku statusu przeglądarki).
tabele
Struktura tabeli
<table> <tr> <td>...</td> <td>...</td> </tr> <tr> <td>...</td> <td>...</td> </tr> </table>
<table>...</table>
- jest znacznikiem tabeli
<tr>...</tr>
- jest znacznikiem wiersza
<td>...</td>
- jest znacznikiem pojedynczej komórki
Powyższe polecenia tworzą tabelę, złożoną z dwóch kolumn i dwóch wierszy (razem cztery komórki). Jeśli to konieczne, możliwe jest dodanie nowych kolumn (poprzez wpisanie dodatkowych znaczników <td>...</td>
) lub wierszy (znaczniki <tr>...</tr>
). Należy przy tym zauważyć, że komórki tabeli (<td>...</td>
) znajdują się wewnątrz znacznków wierszy (<tr>...</tr>
)! Liczba komórek w każdym wierszu powinna być taka sama.
Zwracam uwagę, że w obrębie tabeli tekst i inne elementy można wstawiać tylko wewnątrz znaczników komórek i ewentualnie tytułu tabeli, a nie poza nimi! Poza obrębem tych znaczników można umieszczać tylko ściśle określone elementy, które zostaną szczegółowo opisane w tym rozdziale. Zatem poniższy kod będzie nieprawidłowy:
<table> Tabela... <tr> <b><td>...</td></b> <td>...</td> </tr> <br> <tr> <b><td>...</td> <td>...</td></b> </tr> <br> </table>
czcionka
W pliku HTML lokalnie możemy nadać formatowanie poszczególnym akapitom. W tej lekcji dodamy styl definiujący wielkość, kolor oraz rodzaj czcionki.
WIELKOŚĆ CZCIONKI
Rozmiar czcionki uzyskamy poprzez nadanie akapitowi stylu font-size:
KOLOR CZCIONKI
Kolor czcionki uzyskamy poprzez nadanie akapitowi stylu color: